ΤΟ BLEND CLUB ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ Richie Hawtin
Δείτε παρακάτω....
ΤΟ ΣΑΒΑΤΤΟ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟ BLEND CLUB ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ
Καλλιτέχνη, DJ, εννοιολόγο και πρεσβευτή της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής
RICHIE HAWTIN
MAZI ΤΟΥ ΣΤΑ DECKS ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο Mikee
-----
DOORS OPEN: 00:00
ΕΙΣΟΔΟΣ: 30 euro (incl. 1 drink) --> 00:00: till 01:30
35euro (incl. 1 drink ) --> 01:30 till.....
RESERVATION: info@blendathens.com Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. / 211 2215122
-----
RICHIE HAWTIN
Καλλιτέχνης, DJ, εννοιολογικός και πρεσβευτής, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, ο Richie Hawtin έχει άπειρες φορές αποδείξει ότι είναι είναι ένας πραγματικά καινοτόμος. Ο ανθρώπος πίσω από τις παγκοσμίως αναγνωρισμένες δισκογραφικές Plus 8 & Minus στέλνει σήματα σε όλο τον κόσμο από το αρχηγείο του σε ένα παλιό σταθμό πυροσβεστικής στο Windsor, Οντάριο ακριβώς απέναντι από τα σύνορα από το Detroit, την πόλη του Techno. Τα σήματα εξελίσσονται συνεχώς, η Plastikman persona του έδωσε στην Techno ένα μοναδικό πρόσωπο με μια σειρά τεσσάρων αριστοτεχνικών minimal άλμπουμs, ενώ τα εκπληκτικά live sets σε φεστιβάλ live όπως το Glastonbury και το Tribal Gathering βοήθησε να καθιερωθεί το stadium techno.
Το άλμπουμ του "Decks, EFX & 909" που κυκλοφόρησε στις novamute το 1999 επέκτεινε την έννοια ενός DJ mix άλμπουμ πέρα από τη φαντασία των περισσότερων DJs. Ως ένας πρωτοποριακός DJ και party promoter του είχε απαγορευτεί η είσοδός στην Αμερική για 18 μήνες. Ωστόσο, αυτός ο διεθνής jet-set φουτουριστής είναι στο σπίτι του εκθέτοντας μαζί με την αναγνωρισμένη σύγχρονη γλύπτρια Anish Kapoor καθώς παίζει σε ένα rave party με τον Josh Wink κάπου στη Δυτική ΑυστραλίαΠερισσότερο από μια δεκαετία στην καριέρα του, δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο ‘πάντα-νεος Hawtin’ επανέρχεται με κάτι καινούργιο. Αυτή τη φορά, ανασυγκροτεί το DJ mix άλμπουμ ακόμα περισσότερο με to "DE9: Closer To The Edit ", το επαναστατικό νέο άλμπουμ που θα κυκλοφορούσε στην novamute τον Σεπτέμβριο του 2001.
Στο πρώτο του mix άλμπουμ για το Mixmag Live series, τον είδαμε να χρησιμοποιεί extra effects και drum machines μέχρι και από το 1993, στο "Decks, EFX & 909" κομμένα σαν από laser ανάμεσα στα κομμάτια, τώρα, στο "DE9: Closer To The Edit", βλέπουμε τον Hawtin να χρησημοποιεί το sampler του για να σχίσει το δέρμα και τη σάρκα από τα κομμάτια μέχρι να μείνει μόνο ο σκελετός, που τα επανασυνδέει σε ένα είδος ρομπότ Φρανκενστάιν. Το αποτέλεσμα είναι ένα mix άλμπουμ όπως ποτέ δεν έχετε ξανακούσει.
"Δεν μου αρέσουν τα mix CDs, όλοι τεμπελιάζουν, οπότε ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό", λέει ο Hawtin. “Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται ότι το κάνω για μένα χρησιμοποιώντας κάποιο επιπλέον εξοπλισμό όπως ένα drum machine και ορισμένα effects - αλλά είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία στην πραγματικότητα. Ας τα πάρουμε έως τα άκρα, σε σημείο που ποτέ δεν ήταν πριν."
Ο Hawtin πιστεύει ότι το όλο DJ θέμα έχει κολλήσει σε ένα ρυθμό. Έτσι, πέρα από "DE9 ..." είναι υπέρμαχος ενός νέου συστήματος για DJs αναπτύχθηκε στην Ολλανδία και ονομάζεται Final Scratch, μαζί με τον συνεργάτη του στην Plus 8, John Acquaviva. Ο χορός και η ηλεκτρονική μουσική είναι τα πιο τεχνολογικώς βασισμένα είδη, αλλά η απογοήτευση του Hawtin είναι ότι ήταν κολλημένα ακόμα στις ρίζες τους σε ένα σύστημα μουσικής που αναπτύχθηκε τον 19ο αιώνα: τον δίσκο γραμμοφώνου. Παρόλο που όλο και περισσότεροι DJs παίζουν κομμάτια από CD, το βινύλιο ακόμα κυριαρχεί, γιατί είναι πιο εύκολο στο να το έλέγχεις.
Γεννημένος στο Banbury, του Oxfordshire, στην Αγγλία, στις 4 του Ιούνη του 1970 ο Hawtin μετανάστευσε με την οικογένειά του όταν ήταν εννέα στο Windsor, του Οντάριο, όπου ο πατέρας του Mick εξακολουθεί να εργάζεται ως τεχνικός ρομπότ στο εργοστάσιο αυτοκινήτων της General Motors (η μητέρα του, Μπρέντα, είναι κτηματομεσίτης). Ο αδελφός του ο Matthew, ο οποίος μοιράζεται τον πυροσβεστικό σταθμό στο Windsor με τον Richie, είναι εικαστικός. Στα 15 ο Richie το έσκαγε από το σπίτι για να διασχίσει τα σύνορα και να πάει για clubbing στο Detroit. Στα 17 ήταν DJ στο The Shelter, ένα σκοτεινό υπόγειο club όπου συνδίαζε House και Techno με την industrial αισθητική των Nitzer και Front 242. Είχε τη δική του εκπομπή στην 96.3FM του Detroit εμπνευσμένο από ένα ραδιοφωνικό DJ του τέλους της δεκαετίας του '80 στο Detroit που ονομάζονταν The Wizard, τώρα περισσότερο γνωστός ως Jeff Mills.
Ως έφηβος ο Hawtin, ήδη μέσα στο Breakdancing και Electro, είχε ‘κτυπηθεί’ από την ριζοσπαστικά όμορφη μηχανική μουσική που διαμορφώθηκε από Detroit Techno πρωτοπόρους όπως ο Juan Atkins, Derrick May και Kevin Saunderson. Το 1989 ίδρυσε την Plus 8 Records με τον John Acquaviva για να κυκλοφορούν τα δικά τους κομμάτια και να προωθούν νέους καλλιτέχνες. Άρχισαν να οργανώνουν parties στο Detroit. Αλλά αντί να τους υποδεχτουν θερμά, η σφιχτοδεμένη σκηνή του Detroit Techno γύρισε την πλάτη στους δύο νεοφερμένους Καναδούς. "Είχε νευριάσει πολλούς ανθρώπους επειδή δεν υπήρχε κανείς άλλος στην πόλη να το κάνει”, έπρεπε να έρθει κάποιος απ 'έξω να έρθει και να πει: ‘ξυπνήστε, "θυμάται ο Richie. “Αυτά τα παιδιά [ο Μay, ο Atkins και ο Saunderson] έχουν φύγει. Κάνουν αυτό που κάνουν στο εξωτερικό. Το νέο αίμα είναι εδώ."
Η Plus 8 άρχισε να διευρύνεται με ένα πλουσιοπάροχο και ποικίλο κατάλογο από σκληρό, αιχμηρό Techno, καιωαπό καλλιτέχνες όπως Speedy J, Dan Bell και Kenny Larkin. Μαζί με την αναζωπύρωση της ανατρεπτικής Underground Resistance του Detroit, χαρακτηρίστηκε σαν το δεύτερο κύμα της Detroit Techno. “όλοι εστιάζουμε πίσω στο Detroit για λίγο, δεν θέλαμε να κάνουμε παραδοσιακό Techno, ήμασταν εμπνευσμένοι από την παραδοσιακή Techno. Ο Derick, ο Kevin και ο Juan είχαν στείλει αυτά τα κύματα σε όλο τον κόσμο και ήμασταν οι πρώτοι που νιώθουν τον αντίκτυπό τους.”
Μέχρι το 1993 τα parties του Richie Hawtin στο Detroit είχαν γίνει θρυλικά καθώς οι clubbers έχαναν τον εαυτό τους χορεύοντας μέσα σε περίεργες, σκοτεινές αποθήκες με τοίχους από μαύρα φύλλα πλαστικού. Εμπνευσμένος από αυτό, ο Hawtin εκλέχτηκε να πάει το Techno ένα βήμα περαιτέρω και να αναπτύξει το εικονικό του alter ego τον Plastikman: ένα κόκκινο και μαύρο gremlin που έχει τατουάζ στο βραχίονα του. Δεν ήθελε μια συλλογή απο κομμάτια, ήθελε να κάνει ένα αλμπουμ που θα κατάπινε την συσσωρευμένη ενέργια από αυτά τα parties και να τα φτύσει πίσω σαν κάτι καινούργιο. Το αλμπουμ ‘Sheet One’ ηχογραφήθηκε μέσα σε 48 ώρες σε ένα studio και κυκλοφόρησε από την novamute αρχές του ’93 και σύντομα ακολούθησε το αριστουργηματικό ‘Spastik’, ένα κομμάτι που ηχογραφήθηκε τρεις εβδομάδες αργότερα μετά από μια νύχτα που χόρευε με τους ρυθμούς του Derrick May.
Ο Hawtin ήδη άλλαζε ταυτότητες όπως ένας κατάσκοπος αλλάζει ρόλους: το άλμπουμ του το 1992 ‘Dimension Intrusion’, υπό το ψευδώνυμο Fuse, έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στην εδραίωση της techno συλλογής ‘Artificial Intelligence’ από την δισκογραφική Warp, αλλά ήυελε να προχωρήσει ακόμα περισσότερο. Θυμήθηκε τα περίεργα σχήματα που οι φίλοι του έριχναν σε αυτά τα parties στις αποθήκες, τα παράξενα πλάσματα που σχεδόν μετατρέπονταν. “Όπως η πλαστελίνη”, λέει. "Αυτή ήταν η όλη ιδέα της δημιουργίας του Plastikman, ήταν όλα πολύ παχύρρευστα και εύπλαστα και κινούμενα.” Ο Plastikman δεν ήταν απλά ένα έξυπνο alter ego αλλά ήταν ένας ρόλος για να τον δοκιμάσετε και εσείς. Ο ήχος ήταν ελαστικός και αραιός, οι στιγμές του μελωδικού ήχου του χάλυβα που καταυθάνουν παράξενα.
Το πρώτο του άλμπουμ του, "Sheet One", δημιούργησε τη φήμη του Hawtin για το LSD και διαφημίστηκε με ένα δωρεάν φύλλο από ψεύτικες καρτέλες με acidΟ Hawtin ανέπτυξε ένα Plastikman live show που ακόμα περιοδεύει σε όλο τον κόσμο. Τεράστια ακροατήρια στο Glastonbury και Tribal Gathering τραβήχτηκαν πρός τους κελαριστούς σαν από έντομο ρυθμούς του, χαμένοι σε ένα soundtrack πολύ πιο ανατριχιαστικό από οτιδήποτε άλλο που είχαν να προσφέρουν αυτά τα events. Το 1994 το δεύτερο άλμπουμ toy για την novamute, "Musik", άφησε μια μικρή ανθρώπινη ζεστασιά να διαρρεύσουν πάνω στους ατίθασους ρυθμούς του Plastikman, αλλά παρά το κλείσιμο με το ρομποτικό νανούρισμα του “Lasttrak”, ανέδιδε ακόμα πιο μεγάλη δυσφορία. Καθώς το μικρό Plastikman gremlin γινόταν ένα διεθνές φαινόμενο, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι μετανάστευσης απαγόρευσαν στον Hawtin την είσοδο στην Αμερική γιατί εργαζόταν παράνομα. Του απαγορεύτηκε να εισέλθει στη χώρα για 18 μήνες. Ήταν μια καταστροφική εμπειρία.
“Η κοπέλα μου ζούσε εκεί και το μεγαλύτερο μέρος των εμπειριών μου ήταν στο Detroit, οι φίλοι μου ήταν εκεί και όλη μου η μουσική έμπνευση ήταν εκεί και ξαφνικά ήταν σαν, ‘Βλέπετε το κτίριο εκεί; Μπορείτε να δείτε την έμπνευσή σας, αλλά δεν μπορείτε να πάτε έως εκεί." Τώρα, κατά κανόνα, πιστεύει ότι η απαγόρευση είχε τα οφέλη της. Ήταν σε αυτό το σημείο που οι Chemical Brothers και οι Underworld άρχισαν να ξεφεύγουν από τον κόσμο της dance μέσα σε ένα ευρύτερο χώρο της Rock arena. Ο Hawtin αναρωτιέται τώρα εάν θα μπορούσε να έχει προχωρήσει ακόμη περισσότερο την διαδρομή του Satdium Techno. Αντ 'αυτού, επιστρέφει στο Windsor, στο στούντιο για να επαναεφεύρει. “Όταν συνέβη αυτό ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου”, λέει τώρα, “και ήταν και ένα από τα καλύτερα πράγματα επίσης.”
Ήταν το σημείο εκκίνησης για το τελευταίο άλμπουμ του Plastikman το "Consumed", που αντικατέστησε τον θυμωμένο μαύρο και κόκκινο gremlin με ένα σκοτεινό, αφηρημένο εξώφυλλο και τους τεταμένους ρυθμούς με στρώματα από μπάσα και μελωδίας. Κυκλοφόρησε στις novamute το 1998, επευθημήθηκε σε πολλές χώρες όπως η Γαλλία. Το "Consumed" έθεσε τον Hawtin σε ένα νέπ επίπεδο, ήταν τώρα όχι μόνο ένα διεθνές αστέρι Techno, αλλά ένας σύγχρονος καλλιτέχνης. Οταν του ζητήθηκε να συμβάλει σε μια French Millennium Exhibition εορτάζοντας διαφορετικές ιδέες της ομορφιάς, ο Hawtin δημιούργησε μία μουσική εγκατάσταση που βασίζεται γύρω από τα ‘clicks, hisses και pops’ του βινυλίου, έναν όμορφο ήχο, υποστήριξε, για τη γενιά του. Η έκθεση παρουσίασε επίσης το έργο της παγκοσμίου φήμης γλύπτριας, Anish Kapoor, της οποίας ο Hawtin ήταν από καιρό οπαδός.
Σε αυτό το σημείο βρίσκεται ο Hawtin τώρα. Συνεχώς περιοδεύει σε όλο τον κόσμο και κρατάει τους οπαδούς ενημερωμένους σχετικά με τα DJ ταξίδια του μέσω της διαδικτιακής ιστοσελίδας του, πηγαίνει τον πατέρα του για φαγητό μαζί με τον John Peel (μεγάλη υπόθεση για τον φανατικό οπαδό του Peel πατέρα του, ιδίως τώρα που ο γιος του είναι ο αγαπημένος καλλιτέχνης του διάσημου ραδιοφωνικού DJ), πιέζοντας τον εαυτό του στα δημιουργικά του όρια πέρνωντας την Techno μαζί του. Οχι μόνο στη μέση του dancefloor, αλλά και πάνω από αυτό.
"Οι καλοί Techno μουσικοί απολαμβάνουν να έχουν μια καλή στιγμή, αλλά δεν μπορούν να δούν πέρα από αυτή", σημειώνει ο Hawtin. "Είναι το πιο κοντινό σε μια σύγχρονη μορφή τέχνης." Με τον Jeff Mills να παρέχει μια εγκατάσταση στo πρόσφατo Sonar festival στη Βαρκελώνη, με τον Γερμανό Thomas Brinkmann να κινείται από την εννοιολογική τέχνη στο εννοιολογικό Techno, και την αύξηση των συνδέσεων μεταξύ των δύο κόσμων.
Καθώς το Techno και η τέχνη πλησιάζουν όλο και πιο κοντά, ο Hawtin το θεωρεί ως λογικό πλαίσιο της συνεχούς επαναφοράς του. “Είναι σχετικό με το να βάζεις ένα πρότυπο για τον εαυτό σου και να τον εξελλίσεις. Να δείχνεις στον κόσμο ότι μπορείς να κάνεις κάτι ενδιαφέρον το οποίο είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλή χορευτική μουσική."
www.richiehawtin.com - www.m-nus.com - www.plastikman.com - www.plus8.com
Blend club
Αριστοφάνους 11, Ψυρρή
Athens
ΠΗΓΗ : http://www.postyourevent.gr.
