Τίτλοι τέλους για το Mamacas .. μετά από 13 χρόνια!
Δείτε παρακάτω....
Μετά από 13 ολόκληρα χρόνια, ένας από τους μακροβιότερους προορισμούς για διασκέδαση στην Αθήνα, το «Mamacas», αναστέλλει τη λειτουργία του. Το δημοφιλές bar – restaurant έγινε η αφορμή για να ευδοκιμήσει η νυχτερινή ζωή στην κάποτε άγνωστη γωνιά της πόλης και να μετατραπεί το Γκάζι σε hot spot.
Ξεκίνησε τη λειτουργία του ως ταβέρνα στην Περσεφόνης 41 το 1997 όταν το Γκάζι ήταν καταυλισμός τσιγγάνων και Κούρδων. Οι ιδιοκτήτες, Κωνσταντίνος Ηλιόπουλος και Βασίλης Τσεκούρας, έκαναν ένα ακόμα άνοιγμα με το Mamacas στην Μύκονο το 2000 και λίγο αργότερα, ακριβώς απέναντι από την ταβέρνα, τον Μάιο του 2001, έστησαν μία ακόμα μυκονιάτικη αυλή με τσιμέντο και ξύλινα λευκά έπιπλα, το Mamacas Bar. Ακόμη και τότε η περιοχή του Γκαζιού δε θύμιζε σε τίποτα τον σημερινό προορισμό διασκέδασης.
Ο Γιάννης Ρούσσος, συνιδιοκτήτης, θυμάται ότι απέναντι από το Mamacas επί 6 χρόνια υπήρχαν ψηλές λαμαρίνες που περιέφραζαν το εργοτάξιο του Μετρό και λάσπες, οι οποίες όμως δεν εμπόδιζαν τις λίγες επιχειρήσεις της περιοχής να δουλεύουν. Μας περιγράφει τα βράδια που διασκέδαζαν, το πώς γίνονταν φίλοι με τους πελάτες και το πώς γνώρισε τη γυναίκα του με μία μικρή δόση νοσταλγίας.
Τα μόνα άλλα μπαρ ήταν το Γκαζάκι, το Gazarte και το Dirty Ginger και όπως εξηγεί αυτά μαζί με κάποια άλλα μαγαζιά στην ευρύτερη περιοχή του Γκαζιού δούλευαν με συγκεκριμένη πελατεία που την αποτελούσαν γνωστοί επιχειρηματίες και πολιτικοί με τις οικογένειές τους, καλλιτέχνες και κυρίως ηθοποιοί από τα γύρω θέατρα. «Το 2003 ήταν το κέντρο για την κοσμική Αθήνα. Με το άνοιγμα του Μετρό έγινε γνωστό σε όλους. Δυστυχώς, αυτό μέσα σε δύο χρόνια δημιούργησε και την κατάσταση αυτή στο Γκάζι που έριξε την ποιότητα του κόσμου. Αυτό που έκανε κακό είναι ότι όπου πάει το μετρό από πίσω πάει και ένας όγκος – χωρίς να μιλάω για τον απλό κόσμο και τους φοιτητές – από μικροπωλητές, λουλουδούδες, πρεζάκηδες. Ό, τι υπήρχε στο Ψυρρή μετατέθηκε στο Γκάζι. Όλο αυτό έδιωξε τον κόσμο που ήταν ήδη εδώ. Έναν καλό κόσμο με καλή ποιότητα».
Η κρίση σας επηρέασε; Η κρίση επηρέασε κατά βάση. Όταν εμείς ήμαστε ένα μαγαζί που δουλεύαμε με 25 – 30 ευρώ το κουβέρ και ξαφνικά ανοίγουν ένα σωρό σουβλατζίδικα και τσιπουράδικα με κατεψυγμένα, όταν όλος αυτός ο κόσμος φεύγει και τη θέση του παίρνουν άλλοι δεν μπορείς να πουλήσεις ό, τι σέρβιρες. Θα φαινόμασταν σαν τη μύγα μέσα στο γάλα.
Για ποιο λόγο κλείνετε; Καλώς ή κακώς οι εποχές αλλάζουν και έτσι πρέπει. Δε μένουν στάσιμες. Το Mamacas ήταν ένα πρότζεκτ το οποίο ανήκε σε άλλα χρόνια πιο ευήμερα και πιο χαρούμενα. Δυστυχώς, όταν λειτουργείς υπό πίεση βγάζεις έναν άλλο εαυτό και αυτό επιδρά στις αντιδράσεις μας προκειμένου να επιβιώσουμε. Λειτουργείς για τον εαυτό σου και όλο αυτό είναι αρνητικό. Το Mamacas είχε βασιστεί στη φιλία, στην αγάπη, στην διασκέδαση, στη θετική ενέργεια και στα χαμόγελα. Αυτή την εποχή δεν υπάρχουν αυτά για να μπορέσουμε να το διατηρήσουμε. Εγώ ελπίζω και θα κάνω τα πάντα όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν να το επαναφέρω στην αθηναϊκή νύχτα και να δώσω το δικαίωμα σε πολλούς φίλους να το ξαναζήσουμε και να ζήσουμε όμορφες στιγμές και ξημερώματα.
Διαβάσαμε για αναστολή λειτουργίας. Αυτό σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψετε; Αυτό είναι μια παρηγοριά και για εμάς περισσότερο. Αν εμείς κρίνουμε ότι η κατάσταση γενικά, η κρίση κατά πρώτη φάση, η μουσική σκηνή της house κατά δεύτερη φάση κι όσα ευνοούν τις συνθήκες για να επαναλειτουργήσει το συγκεκριμένο brand, δεν αποκλείεται να επιστρέψουμε. Έτσι όπως είναι τώρα οι συνθήκες πιστεύω ότι με την αξιοπρέπεια που ξεκινήσαμε με αυτή πρέπει και να σταματήσουμε.
Με το Mamacas είχαν συνδέσει το όνομά τους πολλοί έλληνες dj και πολλά από τα πάρτι που έγιναν εκεί έχουν μείνει στην ιστορία. Παρόλα αυτά, οι δημιουργοί του δεν θεώρησαν ποτέ το Mamacas κλαμπ. Αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να προωθήσουν την house μουσική στο ελληνικό κοινό. Τα τελευταία χρόνια είχε επιδείξει τεράστια δραστηριότητα φιλοξενώντας τακτικά διεθνή ονόματα, όπως οι Little Louie Vega, Sasha, Solomun,Manoo, Hernan Cattaneo, Black Coffee κ. α.
